W poprzednim wpisie porównaliśmy obecną regulację, na podstawie której dostawca usług może dochodzić zwrotu udzielonych ulg w przypadku rozwiązania terminowej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z winy abonenta z regulacja określoną w tym zakresie w PKE. Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią, ten wpis zostanie poświęcony możliwości żądania odszkodowania związanego z telekomunikacyjnym urządzeniem końcowym.

Natomiast w kolejnym – ostatnim już wpisie dotyczącym ulg – podsumujemy całą regulację dotyczącą odszkodowania oraz wskażemy nasze uwagi i zastrzeżenia z nią związane.

Odszkodowanie za telekomunikacyjne urządzenie końcowe

Chociaż dotychczasowa regulacja (PT) nie odróżniała od siebie dwóch rodzajów ulg: związanych z utratą wpływów z opłat abonamentowych oraz z udostępnieniem telekomunikacyjnego urządzenia końcowego, w praktyce większość dostawców usług wprowadzała do umowy z abonentem właśnie te dwa rodzaje upustów.

W PKE kwestia udzielania ulg związanych z przekazaniem abonentowi telekomunikacyjnego urządzenia końcowego i jego zatrzymaniem, zostanie oddzielnie uregulowana (co wynika bezpośrednio z wymogów określonych w EKŁE). Również w tym przypadku, na roszczenie związane z zatrzymaniem telekomunikacyjnego urządzenia końcowego nie będą miały wpływu tylko udzielone ulgi, ale także inne czynniki.

Kiedy będzie można domagać się odszkodowania związanego z zatrzymaniem telekomunikacyjnego urządzenia końcowego?

Zgodnie z PKE, inne będą przesłanki dochodzenia odszkodowania w przypadku roszczenia związanego z przedterminowym rozwiązaniem umowy oraz w razie zatrzymania przez abonenta telekomunikacyjnego urządzenia końcowego po rozwiązaniu umowy.

W tej pierwszej sytuacji, dostawca usług będzie mógł domagać się odszkodowania wtedy, gdy  rozwiązanie umowy nastąpiło z winy abonenta – nawet jeśli to dostawca usług złożyłby oświadczenie o rozwiązaniu umowy. Natomiast odszkodowanie związane z zatrzymaniem telekomunikacyjnego urządzenia końcowego, będzie przysługiwało dostawcy usług jedynie w przypadku, w którym to abonent wypowie umowę, zatrzyma urządzenie końcowe po rozwiązaniu umowy i nastąpi to w razie:

• automatycznego jej przedłużenia na kolejny okres,
• jednostronnej zmiany warunków umowy przez dostawcę usług,
• po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego.

Obliczanie odszkodowania związanego z telekomunikacyjnym urządzeniem końcowym = jeszcze większa: pracochłonność + skomplikowanie + limit wysokości

Tak jak w przypadku odszkodowania związanego z wcześniejszym rozwiązaniem umowy, również w tym przypadku zmianie ulegnie sposób wyliczania odszkodowania oraz wprowadzone zostaną zasady limitowania jego wysokości. Dochodzenie odszkodowania stanie się pracochłonne i będzie jeszcze bardziej skomplikowane niż w przypadku żądania odszkodowania związanego „z samym” przedwczesnym rozwiązaniem umowy, choć będzie działało na podobnych zasadach.

Zgodnie z propozycją zawartą w projekcie PKE, jeśli abonent – po wypowiedzeniu umowy terminowej w przypadkach określonych powyżej – zatrzyma telekomunikacyjne urządzenie końcowe, dostawca usług będzie mógł domagać się odszkodowania, którego wysokość nie będzie mogła przekroczyć:

• części opłaty abonamentowej stanowiącej koszt tego urządzenia lub
• połowy sumy pozostałych opłat abonamentowych, a w przypadku umowy, która nie przewiduje opłat abonamentowych – połowy innych okresowych opłat, które abonent powinien rzeczywiście uiścić do czasu zakończenia umowy zawartej na czas określony lub
• wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania

– w zależności od tego, która z kwot będzie niższa.

Oznacza to, że w przypadku zatrzymania przez abonenta urządzenia końcowego, dostawca usług będzie miał obowiązek (i) obliczenia odszkodowania w sposób analogiczny jak przy obliczaniu odszkodowania za przedterminowe rozwiązanie umowy oraz (ii) porównania wyników tych obliczeń z wysokością części opłaty abonamentowej stanowiącej koszt tego urządzenia oraz (iii) wybrania najniższej z tych trzech kwot.

W tej sytuacji, dostawca usług będzie obowiązany dokonać nawet nie dwóch, ale aż trzech działań matematycznych, co jeszcze bardziej skomplikuje dochodzenie roszczeń od abonenta. Będzie ono jeszcze bardziej pracochłonne niż w przypadku obliczenia odszkodowania związanego z przedwczesnym rozwiązaniem umowy.

Jak poprawnie wyliczyć odszkodowanie – wątpliwości powstałe na tle regulacji

Regulacja dotycząca odszkodowania związanego z zatrzymaniem przez abonenta telekomunikacyjnego urządzenia końcowego budzi wątpliwości co do tego, jak ma być ono obliczane.

Zgodnie z treścią PKE, konieczne będzie  określenie w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych części opłaty abonamentowej stanowiącej ulgę za wydane w ramach tej umowy telekomunikacyjne urządzenie końcowe. Natomiast przepis odnoszący się do wysokości odszkodowania związanego z zatrzymaniem urządzenia końcowego przez abonenta wskazuje na możliwość żądania „części opłaty abonamentowej stanowiącej koszt urządzenia końcowego”.

Budzi to następujące wątpliwości:

• nie jest jednoznacznie wskazane czy część opłaty abonamentowej stanowiącej ulgę za wydane w ramach tej umowy telekomunikacyjne urządzenie końcowe oraz część opłaty abonamentowej stanowiącej koszt urządzenia końcowego to inna nazwa tej samej opłaty (w jednym przypadku posłużono się pojęciem „ulga” a w drugim już nie) czy też chodzi o dwa zupełnie inne roszczenia,
• przepis dotyczący odszkodowania mówi o opłacie abonamentowej a nie jednorazowej – z jego literalnego brzmienia wynika, że będzie można jedynie żądać części opłaty miesięcznej a nie sumy tych części – np. 50 zł,
• zgodnie z brzmieniem regulacji, nawet w przypadku dochodzenia odszkodowania związanego z zatrzymaniem urządzenia końcowego, należy porównać wysokość części opłaty abonamentowej stanowiącej koszt urządzenia końcowego wraz z wysokością odszkodowania, które przysługuje w związku z przedwczesnym rozwiązaniem umowy, tj. połową opłat abonamentowych pozostałych do końca umowy i proporcjonalnego zwrotu udzielonych ulg za okres pozostały do końca umowy – bez odniesienia się do wysokości ulg udzielonych w związku z wydanie telekomunikacyjnego urządzenia końcowego,
• w konsekwencji, nie jest określone czy można ustalić dwie ulgi w opłacie abonamentowej – jedną w opłacie a drugą jako ulgę za wydanie telekomunikacyjnego urządzenia końcowego (jako „opłata za dzierżawę urządzenia”) – nie wskazano czy dostawca usług ma określić osobno wysokość udzielanej ulgi oraz część opłaty abonamentowej stanowiącej koszt urządzenia końcowego. W naszej ocenie, projektodawcy chodziło o tę samą opłatę.

Biorąc to wszystko pod uwagę, wysokość odszkodowania byłaby symboliczna i oderwana od rzeczywistej wartości roszczenia. Z uwagi na to, że zgłosiliśmy zastrzeżenia do omawianej regulacji, z wnioskami poczekamy do czasu pojawienia się kolejnej wersji projektu PKE.

Mamy świadomość, że regulacja dotycząca „nowych ulg” i domagania się odszkodowania jest skomplikowana.W kolejnym wpisie podsumujemy całą regulacje oraz wskażemy nasze uwagi i zastrzeżenia.

Patrycja Cegiełka- aplikant radcowski