Przeglądając poranną prasę natknąłem się na artykuł w Dzienniku Gazeta Prawna, który od strony podatkowej może zainteresować zwłaszcza tych, którzy budując swe sieci dokonywali zakupów finansowanych z różnego rodzaju dotacji, w tym zwłaszcza ze środków unijnych ( POIG 8.4., RPW 2.1  i in.), a następnie zamierzają zbyć środek(ki) trwały(e).

Otóż, artykuł powołuje się na dwie nowe i korzystne dla podatnika interpretacje przepisów prawa podatkowego, wydane przez Ministra Finansów: jedna z nich z 11 marca 2016 r. (nr DD9/033/494/BRT/2013/RD-124989), druga z 14 marca 2016 r. (nr DD9/033/495/BRT/2013/RD-124989).

W  swych interpretacjach Minister przyznał, że w przypadku sprzedaży środka trwałego przedsiębiorcy mają prawo zaliczyć niezamortyzowaną część takiego środka  do kosztów uzyskania przychodów bez względu na to, w jaki sposób sfinansowali zakup, a więc niezależnie od tego, czy nabyli środek trwały z dotacji czy ze środków własnych.

Po uzasadnienie takiego stanowiska odsyłam do materiału prasowego, tytułem uzupełnienia dodam tylko, że wydane interpretacje dotyczą sprawy indywidualnej, a nie są ogólną interpretacją co do stosowania przepisów przez wszystkich podatników, a po drugie, materiał prasowy pomija zagadnienie zasady trwałości projektów, o istnieniu której należy pamiętać rozważając zbycie środka trwałego  finansowanego  dotacją.

Na koniec podkreślę, że sprawa jest o tyle ciekawa, że jak wynika z naszego doświadczenia przy składaniu wniosków o wydanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego,  nie jest częstym zjawiskiem zmienianie przez Ministra Finansów interpretacji wydawanych przez poszczególnych Dyrektorów Izb Skarbowych.