PKE przewiduje wiele zupełnie nowych regulacji – dotyczących kwestii, które wcześniej nie były określone w PT. Jedną z nich będzie obowiązek traktowania niektórych podmiotów tak samo jak konsumentów (będą im przysługiwały takie same uprawnienia mimo że konsumentami nie są).

Jakie podmioty są traktowane jak konsument w rozumieniu PKE?

Zgodnie z PKE, obowiązek traktowania określonych podmiotów tak jak konsumentów (mimo że nimi nie są), dotyczy użytkowników końcowych będących:

• mikroprzedsiębiorcami,
• małymi przedsiębiorcami,
• organizacjami pozarządowymi w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – w zakresie przewidzianym w PKE.

PKE nie definiuje pojęcia „mikroprzedsiębiorcy” ani „małego przedsiębiorcy”, dlatego przy ustalaniu czy dany przedsiębiorca powinien zostać uznany za mikro lub małego przedsiębiorcę, należy sięgnąć do pojęć opisanych w ustawie z dnia 6 marca 2018 roku prawo przedsiębiorców.

Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Z kolei mały przedsiębiorca to przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro

– i który nie jest mikroprzedsiębiorcą.

Natomiast organizacjami pożytku publicznego w rozumieniu PKE są organizacje pozarządowe niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia. Nie dotyczy to jednak: partii politycznych, europejskich partii politycznych, związków zawodowych i organizacji pracodawców, samorządów zawodowych, fundacji utworzonych przez partie polityczne oraz europejskich fundacji politycznych.

Oznacza to, że o tym czy dany przedsiębiorca jest mikro lub małym przedsiębiorcą decyduje ilość zatrudnianych osób oraz roczny obrót netto, natomiast o tym czy dany podmiot jest organizacją pożytku publicznego – jego „pozarządowy” status prawny oraz prowadzenie działalności bez celu osiągnięcia zysku.

Mikro i mali przedsiębiorcy oraz organizacje pożytku publicznego – jak konsumenci

Zgodnie z projektem PKE, mikro i mali przedsiębiorcy oraz organizacje pożytku publicznego będą traktowani jako konsumenci wyłącznie w ściśle wskazanych przez PKE sytuacjach, związanych głównie z przyznaniem dodatkowych uprawnień.

Dotyczy to:

• treści zawieranej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
• przekazywania informacji przedumownych,
• przekazywania zwięzłego podsumowania warunków umowy,
• maksymalnego czasu trwania umowy na czas określony przez 24 miesiące,
• ofert wiązanych,
• obowiązku zapewnienia abonentowi narzędzia monitorowania wykorzystania usług.

W pozostałych sytuacjach – nawet jeśli dany przepis PKE wprost będzie odnosił się do konsumenta – nie będzie on miał zastosowania do mikro i mały przedsiębiorców oraz organizacji pożytku publicznego.

Czy obowiązek stosowania powyższych regulacji ma charakter bezwzględny?

Z uwagi na to, że działalność zarówno przedsiębiorców, jak i organizacji pożytku publicznego, ma charakter profesjonalny, PKE przewiduje możliwość, iż będą oni mogli zrezygnować z traktowania ich tak samo jak konsumentów.

Przepis bowiem zastrzega, iż mikro i mali przedsiębiorcy oraz organizacje pożytku publicznego mogą wyrazić zgodę aby regulacje dotyczące uprawnień konsumentów nie miały wobec nich zastosowania.

Warto zaznaczyć, że nie doprecyzowano, w jakiej formie ta zgoda miałaby nastąpić – teoretycznie mogłaby więc być udzielona nawet ustnie. Wydaje się jednak, że bezpieczniejszym rozwiązaniem byłoby aby zgoda ta była udzielana w takiej samej formie jak zawierana umowa, tj. w formie pisemnej lub dokumentowej.

Podsumowanie

Nowa regulacja nakłada na dostawców usług – w przypadku zawierania umów z innymi podmiotami niż osoby fizyczne – dodatkowe obowiązki w zakresie ustalenia czy przyszli abonenci są mikro lub małym przedsiębiorcą albo organizacją pożytku publicznego.

Może to być trudne zwłaszcza w przypadku przedsiębiorców – informacje dotyczące wysokości obrotów oraz ilości zatrudnionych osób nie są zwykle podawane przy zawieraniu umowy. Rozsądnym rozwiązaniem wydawałoby się więc odbieranie od przyszłego abonenta niebędącego osobą fizyczną oświadczenia czy jest on mikro lub małym przedsiębiorcą albo organizacją pożytku publicznego w rozumieniu PKE. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, wymagane byłoby ponadto złożenie oświadczenia czy dany podmiot chce być traktowany jak konsument czy też nie.

Na koniec warto wspomnieć, że obowiązek wprowadzenia takiej regulacji nie jest autorskim pomysłem polskiego ustawodawcy, lecz wynika wprost z regulacji EKŁE – nie ma więc wątpliwości, że przepisy dotyczące traktowania niektórych podmiotów niebędących konsumentami tak jak gdyby nim byli zostanie utrzymany w ostatecznej wersji PKE.

Patrycja Cegiełka– aplikant radcowski